mistrzostwa świata w układaniu kamieni. SKAŁOBABY

lektura: człowiek od niepamiętnych czasów kolekcjonował kamienie i najwyraźniej zakładał, że niektóre z nich przechowywały siły życiowe wraz z ich wszystkimi zagadkami. życie człowieka różni się od kamienia tak bardzo jak tylko to jest możliwe, a jednak najgłębsze jego centrum w dziwny i szczególny sposób jest mu pokrewne (...) kamień symbolizuje to, co jest najprostszym i najgłębszym doświadczeniem - doświadczeniem czegoś wiecznego - które człowiek może odczuwać w chwilach, kiedy czuje nieśmiertelność i niezmienność. (Karl Gustaw JUNG, Człowiek i jego symbole, KOS, Katowice 2018, s. 283

 

wiadomość: okazuje się, że zrobili już mistrzostwa:

 
http://stonestacking.co.uk/?fbclid=IwAR3lrLVre8MZI9kMu64CsKJ6gDDm-Wq4qtDNVnEtavihob08Wim9WPP_ang

 

dorzuciłam swój kamyczek do ogródka:

 

skałobaba. biało-czerwona

nad Kamienicą, Nawojowa, lipiec 2021

skałobaba. present perfect

nad Kamienicą, lipiec 2021

 skałobaby. pogaduchy albo ust korale

nad Kamienicą, lipiec 2021

 

przedwieczne. silne. pradawne. podstawowe. sumaryczne. skałobaby. ich ciała wydają się twarde i ciężkie. ale są też opływowe i gładkie w dotyku. zawsze tam były. na brzegiem rzeki. obmywane nurtem wody pielęgnowały swoje doskonałe kształty. prażyło je słońce. warzył je mróz. pieścił je wiatr. erozja niejedno ma imię. a wcześniej w pokładach skały. we wnętrzu ziemi. zanim wydała je na świat. ich szare uda, ich brzuchy, ich nabrzmiałe piersi czują jeszcze przeciągłe spazmy górotworów. scalone przelotną fantazją kamienne szkice rozpadną się po chwili na pojedyncze otoczaki. tylko po to by ułożyć się w nowe kształty i konstelacje. pozornie bezładne i przypadkowe. zachwycające doskonałością jeśli spojrzeć na nie z właściwej perspektywy.